Batı’nın ikiyüzlülüğü

İnsanlık tarihi ile başlayıp medeniyetlerin yıkılmasına, devletlerin yok olmasına sebep olan savaşların nedenini ve ne zaman son bulacağını, ya da sonsuza dek mi süreceğini düşünüp durdum…

Uluslararası sistemin anarşik yapısı, egemen devletlerin kendi ulusal, siyasal, sosyolojik, ekonomik v.s çıkarları ve önceliklerini koruma hedefleri, güçlerini yarıştırma, üstünlüklerini kanıtlama çabaları ve daha birçok farklı nedenlerden dolayı insanlar feda ediliyor, insanlık ölüyor, gözyaşları dinmiyor…

Dünyada bu düzene “DUR!” diyecek tarafsız bir üst hukuk normunun olmaması

İnsanlık adına ne büyük kayıp ve ayıp!..

Rusya-Ukrayna savaşını içim acıyarak takip ediyorum.

Ukrayna halkının ve aynı zamanda orada yaşayan yabancıların günlerdir yaşadıkları /gördükleri yaralanmalar, açlık, ölümler…

Evinden, işinden, okulundan, uzaklaşma, ekonomik zorluklar, korku, kaygı, endişe, kaos ortamı eminim o insanların hafızalarından hiçbir zaman silinmeyecek, şiddetli bir travmatik, psikolojik sorunlara neden olacak…

Mazlum halkın yanında, siyasilerin karşısındayım!..

En kısa zamanda, en az zayiatla bitmesi için dua ediyorum…

Bu savaşın kazananı kim olur, bilmem.

Ama bildiğim bir şey varsa o da, savaşlarda kaybeden

İNSAN’dır,

İNSANLIK’tır!

Olup bitenleri izlerken şöyle bir soru soru geldi aklıma;

Savaşın şanslısı olur mu?

Olur… Muş…

Rusya -Ukrayna olayında görüyoruz…

Keşke tüm savaşlar olmaz olsaydı…

Bir taraf için  “SAVAŞA HAYIR” naraları ile tek ses olan, seferberlik ilan edip ülkelerinin kapılarını sonuna kadar açan ülkelerin, başka bir tarafta ölen onca masum çocuk, kadın, insan için kör ve sağır olan vicdan(sız)ların riyakârlığı yüzümüze bir tokat gibi çarptı…

Ukrayna halkına gösterilen hassasiyetin binde biri, ne acıdır ki, Arap ülkelerindeki savaş ve saldırılar için gösterilmedi…

Polonyalı bir kadın muhabir Ukraynalı mülteciler için aynen şu ifadeleri kullandı:

-“Bu insanlar Suriye’den kaçan mülteciler değil!

Bu insanlar Hristiyan..

Bu insanlar beyaz tenli..

Bu insanlar Polonyalı insanlar gibi.”

Bir diğer yandan BBC yayınında konuşan Ukraynalı bir yetkili;

 “Sarı saçlı ve mavi gözlü Avrupalılar” saldırıya uğradığı için” üzüldüğünü söyledi…

Bunu da duydu kulaklar…

Unutulmasın!

Daha bugün bir video da İsrail güvenlik güçlerinin, Filistinli bir genç kızı yerlerde nasıl tekmelediğini, yumrukladığını, bu şiddetteki nefretini, nefretle, gözyaşlarımla izledim…

Ama dünya ayağa kalkmadı!

Aynı göz yaşını Ukrayna’da oğlunu savaşa gönderirken veda eden anne için de döktüm, sığınakta doğan bebek için de…

İnsan olmak da bunu gerektirir zira…

Batı’nın çifte standardını nefretle kınıyorum!

Tam da bu noktada İsmet Özel’i anmadan geçmek olmazdı…

Şöyle der üstat:

“İnsanlar hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır!”

Müslüman, siyahi, orta doğuda yaşayan insanların ne yazık ki hiç bir değeri yok Batı’nın gözünde!

Umarım bir gün; Filistin, Irak, Yemen, Afgan Suriye’de ölenlerin de insan olduğu hatırlanır…!

Cahit Zarifoğlu’ndan atfedildiği bilinen bir vecize ile sözlerimi bitirmek istiyorum…

“Dedi ki; sen şairsin elindeki bu taş ne?

Dedim ki; şair aşka boyun eğer, zulme değil!“

Savaşların olmadığı, çocukların ölmediği, barışın, sevgi ve saygının olduğu bir dünya hayal ediyorum…

Zulme engel olamasak da bir nebze ses olalım…

Belli mi olur…

Bakarsın birlikten kuvvet doğar…