“Kıyamet” gibi bir şeydi…

Üç ay evveldi…

İçişleri Bakanlığı ve AFAD Başkanlığı Koordinasyon merkezli Türkiye geneli 81 ilde eş zamanlı deprem anı,

Çök-Kapan-Tutun tatbikatı yapılmıştı.

Sosyal medyada gündem ve ciddiye almayanlar da olmuştu…

Ama devletimiz olası herhangi bir durum için hazırlığını yapmıştı…

06.02.2023 de Kahramanmaraş merkezli 7,8 ve 7,6 büyüklüğünde, derinliği 7km olan, 10 (+1 Elazığ) büyük şehirde iki ayrı yıkıcı deprem olacağını bilmeden…

Jeologlardan olacağına dair açıklamalar vardı fakat ne zaman olacağı bilinmiyordu…

Ancak hiç kimse bu kadar geniş kapsamlı, yıkıcı ve dâhi ikinci bir depremin olacağını öngörememişti.

5,5/6 şiddetinde artçılar da azımsanmayacak kadar çoktu…

Bütün yer bilimciler bunun şaşkınlığını yaşıyor dersek yanlış olmaz diye düşünüyorum…

Görevli ekiplerden kimileri enkazın altında kaldı, kimi kendi evinin, ailesinin yardımına koştu…

Ekipler tekrar koordine olmak zorunda kaldı. Amma velakin, yollar yarıldı, dağlardan yollara kayalar yuvarlandı, köprüler yıkıldı, trafik kilitlendi, demir yollarının rayları kaydı, hava şartlarından dolayı uçaklar inemedi, v.b akla hayale gelemeyecek olaylar oldu…

Cumhurbaşkanı  4.seviye uluslararası alarm verdi…

Bütün bu olumsuzluklara rağmen devletin bütün kurumları, askeri, gönüllüleri, stk’ları, olabilecek en kısa zamanda depremzedelere ulaşmayı başardı…

Eşzamanlı İskenderun Limanı’nda yangın çıktı, Mersin de deniz seviyesi yükseldi, ev ve işyerlerini su bastı

Yabancı ve kardeş ülkeler yardıma koştu…

Her bir birey için ayrı bir ambulans, uçak ambulansı şehir içi ve şehir dışına yaralı taşıdı…

Yeryüzünün en yıkıcı depremi, yüzyılın depremi olarak ifade edilen bu deprem, deprem ötesi bir şey idi..

Yer yerinden oynadı, üç metre (+) kaydı

Yer yarıldı ve hepimiz içine girdik…

Hepimiz enkazın altındaydık…

Hepimiz “sesimi duyan var mı?” diye seslendik.

Hepimiz yardıma koştuk…

Hepimizin canı acıdı, ağladık, ağlıyoruz günlerdir…

Enkazların altında kalan da bizdik, kurtarılan da yaraları saran da…

Biz öyle necip bir milletiz ki; “BİR” olduk mu üstesinden gelemeyeceğimiz hiçbir zorluk yoktur evvel allah…

Rabbim emeği geçen herkesten razı olsun, ve bir daha böyle bir âfet yaşatmasın inşallah…

Vefat edenlerimize Allah’tan rahmet, yaralılara acil şifalar diliyorum…

“Ey kalbim!

Ey suları usul usul yükselen gizli deniz.

İçimiz damar damar parçalansa da

Dışımız lal gibi sessiz” der İsmet Özel.

Böyleyiz bu aralar…

Zamana ihtiyacımız var…

Yaralarımız kabuk bağlayacak ama unutmayacağız…

Unutursak Ölürüz!