Yaklaşık 600 yıllık belgelerin yeni bir analizi, Leonardo da Vinci’nin annesinin Kafkasya’da gençken kaçırılıp köleleştirilip İtalya’ya gönderildiğini gösteriyor.
İtalya’da bir tarihçi tarafından keşfedilen belgeler, da Vinci’nin annesi Caterina’nın Venedik’e gönderilmeden önce Karadeniz’deki Çerkes bölgesindeki evinden kaçırıldığını öne sürüyor.
Eğer bu doğruysa, İtalya Rönesansının en büyük ressamlarından ve bilim insanlarından biri olarak kabul edilen Leonardo da Vinci’nin yarı İtalyan yarı Çerkes olduğu anlamına geliyor.
Belgeleri bulan ve Napoli’deki “L’Orientale” Üniversitesi’nde İtalyan edebiyatı profesörü olan Carlo Vecce, keşfi tarihi bir romanın konusu olarak kullandı. Vecce, “Il Sorriso di Caterina” veya “Leonardo’nun Annesi Caterina’nın Gülümsemesi” adlı kitabın, araştırmasından elde edilen gerçeklere dayalı doğru ayrıntılar içerdiğini söylüyor. Ancak bulgular henüz hakemli bir dergide yayınlanmadı.
Vecce 14 Mart’ta düzenlediği basın toplantısında “Leonardo’nun annesi bir Çerkes köleydi” dedi. “Kafkas Dağları’ndaki evinden alınmış, Konstantinopolis’te, ardından Venedik’te birkaç kez satılmış, sonunda Floransa’ya vardığında Leonardo’nun babası genç bir noter olan Piero da Vinci ile tanıştığı Floransa’ya varmıştır.”
En çok Mona Lisa tablosuyla tanınan da Vinci, bir sanatçı, mimar, mucit, anatomist, mühendis ve bilim insanıydı. Onlarca defteri bilimsel gözlemler, icatlar ve anatomik gözlemlerle doldurdu. Defterlerinde detaylı insan anatomisi çizimlerinin yanı sıra bisiklet, helikopter, tank ve uçak tasarımları da yer alıyor.
Da Vinci’nin aile geçmişini araştırmak zor, çünkü şimdiye kadar yalnızca babasının soyu düzgün bir şekilde izlenebildi. Daha önce bazı araştırmacılar, da Vinci’nin annesinin Piero da Vinci ile tanıştığında terk edilmiş bir çiftlik evinde yaşayan bir yetim olduğunu öne sürmüşlerdi.
Ancak ünlü bilgenin ailesi hakkında kesin olarak bilinen tek gerçek, ailesinin evli olmadığı ve Toskana’nın Anchiano kasabasında evlilik dışı doğduğu ve noter Piero da Vinci ile Caterina adında bir kadının oğlu olduğuydu.
Vecce, Floransa Devlet Arşivlerinde araştırma yaparken daha önce bilinmeyen belgeleri buldu. Bunların arasında, Caterina’yı kölelikten kurtaran, Piero imzalı ve 2 Kasım 1452 tarihli Latince bir sertifika var. Vecce, bir yıl önce, 1451’de, Caterina’nın Floransalı bir şövalye tarafından sütanne olarak çalışmak üzere satın alındıktan sonra Piero ile tanıştığını söylüyor.
Vecce, “Caterina’yı serbest bırakan noter, daha köleyken onu seven ve birlikte çocuk yapan kişiyle aynı kişiydi.”
Belgeyi yazarken Piero’nun duygusal olduğuna inandığını da sözlerine ekleyen Vecce, gerginliğini ele verebilecek küçük hatalar da olduğunu söylüyor. Vecce’ye göre, o dönemde başka birinin kölesini hamile bırakmak suçtu.
Bilim tarihçisi ve Floransa’daki Galileo Müzesi’nin onursal başkanı Paolo Galluzzi, “Vecce’nin bulguları son derece inandırıcı.” diyor. “Kesinlikle şimdiye kadar formüle edilmiş en inandırıcı bulgu. Yeni orijinal belgelere dayanıyor ve çok mantıklı.”
Ancak tüm tarihçiler teoriye ikna olmadı. Oxford Üniversitesi’nde Sanat Tarihi fahri profesörü olan Martin Kemp (Caterina’nın köylü bir yetim olduğunu öne sürdü), Caterina’nın zorla Hıristiyanlığa dönüştürülen köle kadınların ortak adı olduğunu, bu nedenle belgelerin başka birine atıfta bulunabileceğini söylüyor.
Öğle Vakti 12:49
News
KÜLTÜR-SANAT
KÜLTÜR-SANAT
KÜLTÜR-SANAT
KÜLTÜR-SANAT
KÜLTÜR-SANAT
AMERİKA
