Dermot Shea, NYPD’yi yönetme konusunda Keechant Sewell’a tavsiyelerde bulundu

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

New York Belediye Başkanlığ’ına seçilen ve 1 Ocak’ta göreve başlayacak Eric Adams, geçtiğimiz günlerde New York Polis Departmanı’nın (NYPD) başına Keechant Sewell’ı getireceğini açıklamıştı

Görevdeki NYPD komiseri Dermot Shea, 1 Ocak 2022’de yemin ederek kendisinin yerine geçecek olan Keechant Sewell’a, 30 yıllık deneyimlerinden yola çıkarak tavsiyelerde bulundu.

Shea, Sewell’a şu önerilerde bulundu:

İLGİLİ İÇERİK NYPD’nin başına ilk kez kadın emniyet müdürü geçecek AMERİKA

“Otuz yıl önce, “Polis Memuru, New York Şehri” yazan bir rozeti ilk taktığımda, 1970’lerin kundaklama ve terk edilmesinden henüz kurtulamamış, çatlak ve harap bir Bronx mahallesinde devriye geziyordum. Bloklarda yanmış binalar, boş arsalar ve soyulmuş arabalar vardı. New York City, o yıl 2 binden fazla cinayet, yaklaşık 5 bin silahlı saldırı ve 100 binden fazla soygun görecekti. Hakim ruh hali karamsarlık ve korkuydu. Anketler, New Yorkluların çoğunluğunun, artık New Yorklu olmak istemediğini ortaya koyuyordu.

Aralık 2019’a kadar, yeni rozetimde “New York Şehri Polis Komiseri” yazdığında, şehrimizin dönüşümü şaşırtıcıydı. Yılı 319 cinayet, 922 silahlı saldırı ve 13 bin 369 soygunla kapatacaktık. New York Eyaleti artık ihtiyaç duymadığı hapishaneleri kapatıyordu. Ayrıca, 2014’ten bu yana, uygulama çabalarımızı büyük ölçüde azaltıp, bunun yerine hassas polisliğe yeniden odaklandığımız için, kamu güvenliğindeki kazanımlarımız geldi. Ciddi suçların çoğu, nispeten az sayıda insan tarafından işlendiğinden, kalıpları, mükerrerleri ve çeteler gibi ağları hedef almak, genişleyici ve cezalandırıcı bir yaptırım politikasından daha iyi sonuçlar verebilir.

Polis olarak başladığımda, polis komiserleri ne kadar az tutuklama yaptıkları konusunda asla övünmediler. Ama yaptım ve hala yapıyorum: 2019’da beş yıl öncesine göre yüzde 44 daha az tutuklama gerçekleştirdik. Şehir daha da güvenliydi.

Yine de balayının kısa süreceğini biliyordum. 1 Ocak 2020’de, Yasama Meclisi tarafından hukuk sistemimizde yapılan kapsamlı değişiklikler yürürlüğe girdi. Bu, ideolojinin uzmanlık üzerindeki zaferiydi. Kefalet reformu, yalnızca dar bir dizi suçla suçlanan sanıkların yargılanmadan önce tutulabileceği anlamına geliyordu. Kefaletle serbest bırakılan suçlar için, yargıçların belirlenen miktarı davalının ödeme gücüyle sınırlaması gerekiyordu. Bu, diyelim ki silah bulundurmakla suçlanan genç bir çete üyesi için fazla bir şey değil. Bir sanığın şiddet geçmişi, gelecekteki suçlarının en iyi göstergesidir ve bir yargıç tarafından değerlendirilemez. Ve diğer devletler reformları benzer bir ruhla etkilerken, aynı zamanda, bir sanığın geleneksel olarak kefalet belirlemenin tek kriteri olan kaçma riskine ek olarak, kamu güvenliği endişelerinin değerlendirilmesine izin verdiler.

Kefalet reformuna ek olarak, keşif reformu, savcıların bir kovuşturma başlatmadan önce, çoğu alakasız olan çok sayıda belge üretmesini gerektirdi. Geçen mayısta Times Meydanı’nda vurulan 4 yaşındaki çocuk vakasında, 79 ayrı polis memurunun vücuda giyilen kamera görüntüleri ve not defterlerinin, daha önce görgü tanıklarının mahremiyeti amacıyla toplanması, derlenmesi, gözden geçirilmesi ve bazen yeniden düzenlenmesi gerekiyordu. İdeal bir dünyada, geniş bir avukat kadrosu tek bir davaya bakmalıdır. Gerçekte ise, tek bir savcı birçok dava dosyasından sorumludur.

2020’nin ilk iki ayında New York’ta büyük suçlar yüzde 23 arttı. İki ay uzun bir süre değil, ancak verileri yakından takip ettiğimizden beri, buna benzer bir sıçrama görmemiştik. Ertesi ay, salgın şehrimizi vurdu ve pek azımız başka bir şey için endişelendi. Ancak yılın sonunda, silahlı şiddetteki çarpıcı artış, bize vebaların her zaman birer birer gelmediğini hatırlattı.

Bu olayların birbiriyle nasıl ilişkili olduğu, pek çok tartışmanın konusu oldu, çoğu yetersiz bilgilendirilmişti. Evet, mahkeme sistemimiz fiilen kapatıldı ve hepimiz maske takarken, şüphelileri tespit etmek daha zor. Ancak çoğu ülke , Amerika Birleşik Devletleri’nde gördüğümüz rekor kıran yüzde 30’luk cinayet artışına, uzaktan yakından benzer bir şey yaşamadı. Bu, yaklaşık 5 bin ölüme tekabül ediyor. Meksika’da cinayet çok az azaldı. 38 milyonluk bir ulus olan Kanada’da, toplam 743 olmak üzere 56 ek cinayet işlendi. Bu, Chicago’dakinden 28 daha az cinayet demek.

Silahlı şiddette son zamanlarda görülen artışın sebepleri hakkında yeterince bilgimiz olmasa da, ateş etme oranımız yaklaşık üçte bir, ateşli silah cinayetleri için yaklaşık yarısı. Bu benim için tam olarak yeni bir çalışma alanı değil. Birkaç yıl boyunca CompStat toplantılarımızı yürüttüm, vakaları ve onlardan ortaya çıkan kalıpları inceledim.

Size söyleyebileceğim şu ki, silahlı saldırı veya silahlı cinayetten tutuklanan biri, daha önce ortalama sekiz kez tutuklandı. Aynı isimler dava dosyalarında sıklıkla tekrar ortaya çıkacaktı. Geçen yılın işbirliği yapmayan tanığı, genellikle geçen ayın vurulan kurbanı ve bu ayın tetikçisiydi. Bu insanların hepsinin silah taşıdığını söylemeye gerek yok. Ayrıca bu yıl yasa dışı silah bulundurmaktan yakalananların yüzde 80’inden fazlasının tutuklu olmadığını da söyleyebilirim. Bu başarı için bir formül gibi mi geliyor?

1 Ocak’ta Keechant Sewell polis komiseri olarak yemin edecek. Burada başarılı olacak deneyime, vizyona ve değerlere sahip olduğuna inanıyor ve kendisine en iyisini diliyorum. Ancak sahip olduğumuz araçlarla, yaklaşık 9 milyon insanı güvende tutmak yeterince zor bir işi olacak. Bazı yetkililerin, ‘Sorunlarımızdan kurtulmanın yolunu bulamıyoruz’ dediğini duyduğumda merak ediyorum: Hangi sorunlardan bahsediyorsunuz? Opioid kötüye kullanımıysa, muhtemelen hayır, çete bağlantılı silahlı şiddette bir artış varsa, tutuklama yapmıyorsanız, sorunu çözmüyorsunuz demektir.

1982’den bu yana, ülke genelindeki polis departmanları, alkollü araç kullanma konusunda laissez-faire yaklaşımından uzaklaştığında, alkole bağlı araç ölümleri yüzde 52 ve toplam trafik ölümleri yüzde 18 oranında azaldı. On yıl sonra, aile içi şiddete yaklaşımımızda, yakın bir partner tarafından fiziksel yaralanma eylemlerinde benzer bir değişiklik gerçekleşti. Adalet İstatistikleri Bürosu, 1995 ve 2015 yılları arasında aile içi şiddet mağduriyet oranlarında yüzde 65’lik bir azalma tespit etti. Bu suç kategorilerinin her ikisi için de, çok daha iyi bir toplum durumuna giden yolu durdurduk.

Bunların hiçbiri, seçilmiş Belediye Başkanı Eric Adams’ın, ‘akıntıya doğru ilerlemek’ dediği şeye yatırım yapmamamız gerektiği anlamına gelmez, sorunları yayılmadan ve ceza adaleti sistemi yoluyla ele alınmadan önce ele almak için çok uğraşır. Elbette gençleri okul ve kariyer başarısına giden yola sokmak ve şiddeti daha gerçekleşmeden durdurmak için daha iyi önleyici programlarımız olmalıdır. Ancak bu yatırımların sonuç vermesi yıllar alabilir ve çoğumuz için zaman kalmadı.

İstatistikler tek başına, şiddetin toplumumuz için ne anlama geldiğini asla anlatamaz. Aralık başlarında, dayanılmaz kayıp deneyimlerini paylaşmak ve Yasama Meclisini kefalet ve keşif reformunun en korkunç aşırılıklarını düzeltmeye teşvik etmek için Albany’deki Capitol’de toplanan bir grup kadına katıldım. İki oğlunu anlamsız silahlı şiddete kurban veren Harlemli anne Jackie Rowe Adams tarafından yönetiliyordu. Onlara baktığını sanan iki genç adam tarafından öldürülen Anthony ve 13 yaşındaki bir çocuk tarafından bir sotygun sıtasında vurulan Tyrone. ‘Korku içinde yaşamamalıyız’ diye bağırdı. ‘Bugün burada dururken birileri öldürülüyor. Birinin çocuğu vuruluyor. Çocuklarımız markete gidemiyor’ dedi Adams.

Bronx’ta 17 yaşındaki oğlu Brandon’ın vurularak öldürüldüğü Eve Hendricks, ‘Söyleyin bana, artık orada olmadığını fark ettiğinizde, çocuğunuzun yatak odasının kapısını açmaya ne dersiniz?’ dedi.

Oğlu Francisco öldürülen Milagros Ortega, toplantıya katılanlara, ‘Bir değişiklik yapın. Çocuklarımız artık yok. Kendi çocuklarınız için yapın’ çağrısında bulundu.

Geçen bir buçuk yıl boyunca, ülkenin her yerinde, ceza adaleti tartışmaları, sihirli bir düşünceyle, polis olmadan da kamu güvenliğini sağlayabileceğimize dair arzulu bir ısrarla şekillendi. Bütçeler kısıldı. İstifalar ve emeklilikler, polisin insan gücünü daha da azalttı. Moral, polis alımını, özellikle genç siyahi erkekler arasında, zorlaştıran bir düzeyde. Başarılı polisliğin etkileri sistematik olarak zayıflatılırken, etkili polisliğin zorlukları artıyor. Bu bir kısır döngü. Kovid-19’dan daha fazla genci cinayette kaybettik. Yine de, silahlı şiddetteki mevcut artışın nedenleri, çok sayıda akademisyen ve uzman için, sanki içinde bulunduğumuz deliğin derinliğini anlamak için kazmaya devam etmemiz gerekiyormuş gibi, ‘anlaşılmaz’ ve ‘gizemli’ olmaya devam ediyor.”

Shea, New York Polis Departmanı’nın giden komiseri.