İş olsun diye okumak

Bilmek yeterli değil, uygulamak gerek; istemek yeterli değil yapmak gerek. (Goethe)

Güzel bir bina tasarlarken en ince detayları düşünür, maliyetini hesaplar, estetik yanlarını, binanın renk tonlarına varıncaya kadar anlatır, konuşuruz.

Buraya kadar doğrudur, kimsenin itirazı olmaz.

Ancak; bir binanın oluşması için düşüncelerin planlara, planların uygulamalara dönüşmesi gerekir. Yoksa her söylenen havada kalır, hayalden öteye geçmez.

Biz de günlük hayatta genelde her şey için durum böyledir. Düşünmek, bilmek, bildiğini anlatabilmek sorunumuz çok şükür yoktur.

Fakat çok daha önemli olan sorunumuz var.

Bizim uygulama sorunumuz var.

* * *

Ehliyet almak için sürücü kursuna gidilir. Orada hiçbir eğitmen kırmızı ışıkta geçilir diye bilgi vermez. Verilen bilgi şudur:

-Kırmızıda dur

-Sarıda hazır ol

-Yeşilde geç

Sürücü adayı da kurs sonu katıldığı sınavda kırmızıda durulur, diye cevap verir. Ancak gel gör ki ehliyet belgesini cebine koyup, trafiğe çıkınca bildikleriyle değil, bilmedikleriyle davranır.

Sizlerin de trafikte şahit olduğu gibi kırmızı ışıkta geçen yüzlerce hatta binlerce sürücü belgeli! sürücüler vardır. 

Yani sorun bilgide değil uygulamadadır. Sorun: Bilmek değil, yapabilmek sorunudur.    

Okulda, camide hocalar yanlış bilgi vermezler, veremezler. Öyle bir durumda canlarına okuruz.

Hocalarımız kürsülerde, anfilerde dürüstlüğün, doğruluğun, erdemini, faziletin faziletlerini bir bir saatlerce anlatırlar. Dinleyicileri doğru bilgilerle doldururlar. Konferans bitince alkış kıyamet takdir hisleri belli edilir, helal olsun ne güzel konuştu, sözleri söylenir takdirler eksik edilmez. Zira konuşma muazzam, konuşulan bilgi kesin net ve kesin doğrudur.  Eyvallah. 

Ancak gel gelelim uygulamaya eyvallah dediğimize pişman olup eyvaaah demeye başlarız.

Sorun yine aynıdır.

İlim tam, irfan eksik. Bilim var buluş yok.

Bilgi var, uygulama yok.

O halde madem bildiklerimizi uygulamayacaksak neden biliyoruz peki?

Sizin fikriniz nedir bilemiyorum ama benim aklıma şu geliyor.

Biz konuşabilmek için biliyoruz. Fikir tartışmalarında zengin malzemeye sahip olmak, karşımızdakini alt etmek için bilgi ediniyoruz. Kendimizi üste çıkarmaya, ben biliyorum edası, bilginin cakasını satmak, havasını atmak için biliyoruz, gibime geliyor.

Yani kendimize lazım olduğu için değil, başkasına anlatabilmek için öğreniyoruz.

Bilim, ilim, deyince bizim bilgiden bilimden ilimden anladığımızda aslından çok uzaklaşmış durumda. Biz okumak için değil bir işe girmek için okuyoruz. Okulun verdiği bilgiyi değil, bir işe girmek için zorunlu tutulan diplomaya sahibi olmak için okula gidiyoruz.

Havalı olmalı, bunun için de mutlaka diplomalı olmalı gibi bir durum var ortada. 

İddia ediyorum memuriyet ya da üst düzey maaşlı, masa başı, devlet garantili işlere girmede “diplomalı olma” zorunluluğunu kaldıralım, görelim bakalım ne oluyor.

Üniversitelere, fakültelere, okullara bırakın sınavla almayı, müracaat eden öğrenci bulamayız.

Öğrencileri de duyar gibiyim. “Madem bir İŞ!e yaramayacak niye diploma alayım niye okuyayım.”

Yani bizim okuldan, ilimden, bilimden anladığımız; işe girmek için geçirilen zorunlu süredir.

Al, kapı gibi diplomayı çerçeve ettir, as salon duvarına, göster herkese. Noter tasdikli suretiyle de resmî işlere gir, hepsi bu.

İlim üretmek, bilim gelişim, buluş, keşif insanlığa faydalı üretim yapmak, irfan sahibi olmak gibi bir düşüncenin olduğunu sanmıyorum.

İşe alımlarda da aynı hasta düşünce devam ediyor. Donanım, liyakat, dürüstlük ahlaklı olma, bilgi, beceri, uygulama, işe yatkınlık, iş ahlakı, çalışma disiplini, hakkaniyet varmış-yokmuş kimsenin umurunda değil, aradığı değil, önceliği hiç değil.

Okul puanı, not ortalaması yüzdelik oranı, başarı dilimi, rakamsal olarak başarılı ise tamamdır.

Diplomasını kaç puanla aldığı sonucunu gösterdiğinde işe alınmışsındır.

Eeeee işe girdiğine göre okuma maksadı tamamlanmış, okuma işi, işe girmekle son bulmuş olur.

Yani okumak işi; iş! olsun işte diye başlamış ve bir işe başlamakla bitmiştir.

Sonuç mu?

Uzun uzun yazmaya gerek yok her şey ortada.

Bunları yazmam bir şeyleri değiştirir mi?  Ya da neyi değiştirir bilemiyorum.

Peki neden mi yazıyorum?

Benimkisi de iş olsun işte.

H. İbrahim ÇORAKLI