Putin’den çok kritik Ukrayna açıklaması: O topraklar bizim

Rusya Devlet Başkanı Putin canlı yayında ulusa sesleniş konuşması yaptı. Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, Ukrayna’nın doğusunun tarihsel olarak Rusya’nın bir parçası olduğunu söyledi

Putin, Rusya Parlamentosunun alt kanadı Devlet Duması’nın Donbas’taki ayrılıkçıların yönetimlerinin tanınmasıyla ilgili çağrısına cevap vermek için güvenlik konseyi toplantısından bir süre sonra televizyondan halka hitap etti.

Putin şu açıklamaları yaptı;

“UKRAYNA’NIN MİMARI LENİN”

Geçmişte olanlar değiştirilemez ama en azından bunların üstüne konuşabiliriz. Bunu dürüst, açık bir şekilde yapabiliriz herhangi bir siyasi amaç gütmeksizin. Hiçbir koşulda biz bir devlet oluşturmanın temelini bu şekilde kuramayız. Kimseyi suçlamıyorum. Geçmişte iç savaş sonrası yaşananlar yaşandı. Devlet bu şekilde oluşturuldu, tarihi bir olguydu, Ukrayna tam da bu şekilde oluşturuldu. Bolşeviklerin politikası olarak Ukrayna oluşturuldu. Şimdi Ukrayna’nın mimarı Lenin’dir. Belgeler de bunu söylüyor. Arşiv bunu söylüyor. Lenin’in Donbas bölgesine ilişkin görüşü de bu şekilde.

Şimdi Lenin’i yok sayıyorlar, komünizmi yıkmak olarak adlandırıyorlar. Bu konumdan oldukça mutluyuz. Aslında komünizmi yıkmak ne anlama geliyor Ukrayna için. Önceki Rusya egemenliğine bakacak olursak, bu toprağı elinizde tutmak ve konfederasyon olarak mümkün değildi. Bu ne gerçeklikle, ne de tarihi geleneklerle bağdaşabilirdi. Dolayısıyla Komünist Parti’nin tekelini sürdürmek anlamına gelecekti. Tüm bunlar gerçekte yalnızca formaliteydi. Belli başlı prensipler vardı. SSCB’nin egemenliği söz konusu değildi bu topraklarda. Pratik olarak oluşturulan devlet merkezi hale geldi. Stalin, Lenin’in değil kendi fikirlerini benimsedi.

“TOTALİTER REJİM İŞE YARADI”

Lenin’in prensipleri mevcuttu. Bunlar değerlendirilmedi. Buna ihtiyaç da yoktu. Totaliter rejim işe yaradı. Dışarıdan bakıldığında işler iyi gidiyordu. Bu bir utanç anlamına geliyor. Yıkıcı fanteziler söz konusuydu devrime yönelik olarak. Kimse bunu değerlendirmedi. Komünist Parti’nin liderleri güçlü bir sistem oluşturduklarını düşünüyorlardı. Bunu cumhuriyeti manipüle ederek yaptılar ve bunun maliyetleri vardı. Neticede ulusalcılık, milliyetçilik yok olmadı, devlete yıkım getirdi.

Yeni bir cumhuriyet SSCB’den çekilebilirdi. 1970’lere bakacak olursak artan problemler ışığında milliyetçi konular gündemdeydi. Sovyet halkının fikirleri değildi bunlar. Milliyetçilik konusunda iştah artıyordu. SSCB liderleri durumu analiz edip doğru kararlar almak yerine yalnızca Lenin’in prensiplerini geri getirmeyi konuşuyorlardı. Komünist Parti’nin Çin’de belli başlı güç mücadeleleri söz konusuydu.

Ulusal retorik devam ediyordu. Belli başlı vaatler veriyorlardı. Demokrasiden bahsederken pazar ekonomisinden bahsediyorlardı. Gerçekte insanlar giderek fakirleşiyordu. Yöneticiler trajik sonuçları düşünmüyorlardı. Amaçları milliyetçi elitlerin iştahlarını gidermek yönünde oldu. Komünist Parti’nin araçları yoktu. Diktatörlüğü kullanamıyorlardı. Yöneticiler bile artık yok olmaya yüz tutmuştu. Komünist Parti’nin genel kurulunda 1980’lerde bir karar alındı. Mevcut koşullar altında neler yapabileceklerini değerlendirdiler. ‘Sovyet Cumhuriyetlerinin kendi egemenliklerini kurma hakları vardır’ kararı alındı. Böylece Sovyet hükümetinin kayıplarını indirgemekti amaç. Her Sovyet Cumhuriyeti’nin kendi vatandaşları söz konusu olacaktı. Belli başlı haklar verilecekti.

“KOMÜNİST PARTİ’NİN HATALARININ ACISINI ÇEKİYORUZ”

Peki bunun sonucunun ne olacağı net değil miydi? Vatandaşlık nedir, bundan bahsetmenin zamanı gelmedi mi? Bu zorlu dönemlerde durumu daha az istikrarlı hale getirdi yöneticiler. Sovyetler Birliği’nin çökmesinden iki yıl önce aşırılar ve milliyetçiler özellikle Ukrayna’da bağımsızlığın tadını çıkardılar. Ancak bunun gerçek olmadığını görebiliyoruz. Komünist Partisi’nin liderlerinin yaptıkları hataların acısını çekiyoruz bugün. Ekonomi politikalar yanlış uygulandı. Çar Rusya’sının çöküşünü gördük. Halk yeni gerçekliği kabul etti. Yeni devletleri, yeni cumhuriyetleri kabul ettiler. Yalnızca tanımadılar. Partnerlerine yardım etmeyi sürdürdü, Ukrayna’da olmak üzere.

Maddi taleplerini biz karşıladık Ukrayna’nın. Egemenliğini göz önünde bulundurarak. Buradan bizim enerji taşıyıcılarımızın maliyetine bakabilirsiniz. Pek çok yardımda bulunduk Ukrayna’ya. 1991’de uluslararası fon önünde aldığımız borçlar söz konusuydu. Borcumuz tüm cumhuriyetler tarafından karşılanacaktı. Rusya tüm Sovyetler’in borcunu üstlendi ve bu borcu ödedik. Bu süreci 2017’de tamamladık. Diğer Sovyet Cumhuriyetleri çekildiklerini açıkladılar. Bu anlaşma Ukrayna ile imzalandı. Ancak Kiev bu anlaşmayı sonlandırmadı, altın rezervlerinden ve diğer aktiflerden bahsediyorum. Mevcut sorunlara rağmen Rusya her zaman Ukrayna ile dürüst bir şekilde çıkarlarını göz önünde bulundurarak ilişkisini sürdürdü.

“UKRAYNA BATI’YA ŞANTAJ YAPTI

Ukrayna yetkilileri Rusya ile ilişkilerini sürdürdüler; ancak yükümlülüklerini yerine getirmediler. Bu bir gerçek ortaklık, partnerlik değildi. Örneğin şantaj durumunu hatırlayın. Gaz taşınması açısından. Dolayısıyla Batı’ya şantaj uyguladılar. Rusya’ya yaklaşacağız dediler, neticesinde belli başlı imtiyazlar istiyorlardı. İlk adımlarından itibaren bizi bir araya getiren her şeyi yok etmeye çalıştılar. Tarihi anılarımızı silmeye çalıştılar. Hiç şaşırmıyoruz, Ukrayna toplumunun radikal milliyetçilik uygulaması konusunda Rusya korkusunu da attılar. Neonazi yönüne gittiler. ‘Rusya’ya yönelik belli başlı toprakları elde etmemiz gerekiyor’ dediler. Özel hizmetleri kullanarak hükümete milliyetçi kişileri getirdiler. 1991’den itibaren mekanik bir biçimde yabancı modelleri kopyalamaya başladılar.

Ukrayna’nın gerçekliğine uymayan modellerle ilerlediler, siyasi ortamı bu şekilde oluşturdular. Bu Ukrayna halkının çıkarları için uygun değildi. Batı destekli seçeneklerle ilerlediler. Böylece Ukrayna halkı için daha iyi koşullar oluşturmayacaklardı. Burada amaçları jeopolitik biçimde Rusya’ya düşmanca davranabilmekti. Bazı finansal gruplar da bu şekilde hareket etti. ‘İyi dostane ilişkilerimiz var Rusya’yla, tarihi bağlarımız var’ dediler. Belli başlı halkların desteğini alarak göreve geldiler. Aşırıcı politikaları mevcuttu. Bazen insanları cezalandırıyorlardı. Rusya ile işbirliği yapmak isteyen kişileri cezalandırıyorlardı.

“UKRAYNA TÜM SİSTEMİ DAHA KÖTÜ HALE GETİRDİ”

Rusya’ya karşı harekete geçiyorlardı. İddiaları, savundukları değerler giderek daha da güçlendi. Belli başlı yöntemlerle etki alanlarını artırmaya çalıştılar. Kültürel, ekonomik çıkarlarını göz önünde bulundurmadan davrandılar. Siyasi prosedürler yalnızca yöneticilere hizmet etti. Rusya da dahil olmak üzere pek çok devlete karşı çıktılar. Ukrayna kendi başına tüm sistemi daha kötü bir hale getirmeye çalıştı. Aşırıcılar da insanların korkularını kullandılar. Bu dalgadan faydalandılar. Yabancı devletlerin desteği ile protest kampanyaları ortaya çıktı. Kiev’deki meydanda nelerin yaşandığını gördük. Pek çok para muhalefet liderlerine yağdı. Milyonlarca dolardan bahsediyoruz.

Çatışmalarda Kiev meydanında kaç kişinin öldüğünü biliyorsunuzdur. Aşırıcılar neticede gücü ele geçirdiler. Anayasayı destekleyenlere karşı çıkmaya başladılar. Gazetecilere, siyasetçilere karşı çıktılar. Bu kişileri kamuoyu önünde aşağılamaya çalıştılar. Mesela insanların canlı canlı yakıldıklarını gördük, protestocuların canlı yakılmalarına şahit olduk. Bu kişilerin isimlerini biliyoruz. Onları bulmak için, adalet önünde yargılamak için elimizden geleni yapacağız.

Ukrayna’yı iç savaşa sürüklediler. 8 yıl sonra ülkeler bölündü. Ciddi bir ekonomik sıkıntı yaşandı. 6 milyondan fazla Ukraynalı nüfusun yüzde 15’e tekabul ediyor, ülke dışına taşınmak zorunda kaldı. 2020’den başlayarak 60 bin kişi ülkeden ayrılmak durumunda kaldı. Enerji fiyatları kat be kat arttı. Pekçok kişinin temel faturaları ödeyecek gücü yok. Bunlar neden gerçekleşiyor? Çünkü Sovyetler Birliği’nden, Rusya’dan aldıkları şeyler çalındı. Yüzlerce işi, istihdamı kaybettiler. İnsanlarına istikrarlı istihdam verme şansı kalmadı. Mühendislik gibi alanlarda daha kötü hale geldiler.