Yıllar önce paylaşmış olduğum bir söz, tüm gün dudaklarımda; “Ensar olmuş dünya halkları yıldırılamaz tekbir devlettir.” Sanırım son zamanlarda yaşananlarla beraber, aslında son asrın bir çıktısı olarak pelesenk oldu bu cümle bu aralar dudaklarıma. Tek ve aynı anlamda, ben bir yazım kuralını neden bu şekilde ihmal etmiştim ki? Neyse akşam haberlerini dinlerken, Filistinli gençlerin “Tekbiiiiiiir” sesiyle beraber “Allahû Ekber” diye bağırdıklarına şahit oldum. İşte o anda yanlışlığımın ya da yazım hatamın bir tevafuk olduğunu fark ettim. O bir hata değil, belki de ümmi kalple açılan kapının yanlış bir yola çıkmayacağının da bir habercisiydi.
Müslümanların yaşamış oldukları 150 yıllık eziyetlerin sebebi sadece Müslüman düşmanları mıydı? Bunca yılgınlığın, bunca saldırının isabet bulması, bunca planın bir saat gibi tıkır tıkır değil de artık gümbür gümbür işlemesi?
Kendimi hayal ederken buluyorum; elimde bir silah var, bilgisayarımın monitörüne doğrultmuşum. Çünkü Müslüman milleti tehdit edenler var. Ateş ediyor ve ekranı parçalıyorum. Ne kadar da saçma değil mi sanal alemde milletime ve evlatlarına açılan savaşa bu şekilde cevap vermek? Savaşlarda tarafların kaderini belirlemede en büyük koz, silahların türünde. Tankla taarruz yapana tanksavarla, uçakla saldırana uçaksavarla karşılık verebilirsiniz. Aksi halde büyük kayıplar kaçınılmazdır. İşte elinde silahla, sanal aleme savaş açmış olarak kendimi hayal ediyor olmam ne kadar afaki ise biz Müslümanların düşmanlarımızla mücadele veriş tarzımız o kadar yanlış ki öyle olmasa neden bu kadar mağduriyet yaşanıyor?
Tekilleşme ile tekelleşmeyi birbirine karıştırmadan; tek bayrak, tek vatan, tek lisan, tek ülkü, tek inanç çatısı altında birleşmek ile var saydığımız tekillerimizin dışında kalanları yok saymak arasındaki fark, cennet ile cehennem arasındaki fark kadar bariz. Elbette ki başka inançlar olacak, başka bayraklar, başka vatanlar, başka ritüeller, başka lisanlar, hatta bunlara sahip insanlara da saygı duyulacak. Ama başkasının değerlerini başkasından fazla sahiplenmek, kraldan daha kralcı olmak bizi başkalaştırır, başkası olamazken kendimiz olmaktan beri koyar. Tekilleşmenin de mutlaka bir dozu vardır ki biz buna toplumsal kişilik veya duruş diyelim.
Tüm bunları toparlamaya başladığımızda TEKBİR’in bir nara değil, aynı zamanda tekilleşme çağrısı, tekilleştiğimizin cümle aleme feryat ederek iletimi olarak farz edebiliriz. Ama kardeşim, sen biraz önce “Tekbiiiiiiiir, Allahû Ekber” deyip de ardından da yanında seninle tekbir getiren adama burnunu kıvırıyorsan sırf Kürt, Laz, Çerkez diye, hatta aynı lisanda okunan ezana, aynı imama tabi namaz kılıp da bunu yapıyorsan, işte o tekilleşme ile tekelleşmeyi birbirine karıştırıyorsun demektir. Hatta Suriyeli, Filistinli, Mısırlı, kısacası “Arap lan bunlar, Türk düşmanı” diyerek eksik etek tarih bilgini cahilce ortaya koyuyorsan senden değil tekbir vücut, stadyum amigosu bile olmaz. Ortalık, genlerinin yüzde 40’ı Arap ama Arap düşmanı ya da genlerinin yüzde 60’ı Türk olup Türk düşmanı geri zekalılarla dolu; inanmadınız mı? Gidin gen haritanızı çıkarttırın.
He bu arada not düşüyorum, kafirleri katletmeye gidiyorlar diye kandırılan Senegal asıllı Anzak ordusu safında yer alan askerlerin, Çanakkale’de Osmanlı askerlerinin namaz vakitlerinde okudukları ezanları duyduktan sonra onlara ateş eden tetik parmaklarını taşlarla nasıl ezdiklerini de okuyun bir zahmet. Buna da mı inanmadınız ve bu gerçekle yüzleşemeyecek misiniz, yok mu o cesaret sizde? O zaman bir geri zekalı değil, geri vicdanlısınız. Yani atalarının soyu bir cehile dayanıyordur, dayanamıyorsan bu gerçeğe… Sen senin atana sıkan Senegal asıllı askerin Türklere sıktıkları için düşman bellersen ve akıl haritanda bilgiyi noksan bırakırsan, bizden bir cacık olmaz, zira eksik bilgi, olmayan bilgiden daha da tehlikelidir.
Doğru silahı doğru düşmana, doğru şekilde doğrultmazsan… Dedik durduk, peki doğru silah seçimi noktasında ne yapacağız? Öyle ya, monitöre silah dayamak dedik de ne yapacağız demedik? Kendimizi ekranda gördüğü kuşa atlayan kedi misali ahmak hissetmeyi bir kenara bırakacak olursak…
Özellikle II. Dünya savaşından sonra sanayi ile endüstrileşen ve dünyaya hükmeden toplumlara karşı dedelerimiz son 150 yıldır iğne dahi üretmeden yenik düştü şu son 80 yılda. Eğitim adı başlığı altında eğitilemeyen, sanayileşmede sadece ithalata ve faizle borçlanmaya dayalı sözde kalkınmalarla daha da çukura itelenen, dünya kalkınma sıralamasında geride kalan değil, geride bırakılan dünya Müslümanları, savaş artık sanayi endüstri ile değil, dijital endüstri ile devam ediyor bu rövanşta bilesiniz.
Sanat, medya, kültür… Ya kısacası medeniyet savaşını tankla uçakla donanmış bir şekilde değil, Amerikan sinema endüstrisi, İngiliz bölücülüğü, emperyalist sömürücülüğü, Siyonist sinsiliği ile bizi paramparça ediyor. Kulaktan dolma, beyninize çakma, içi boş bilgisiz fikirleri sırtınızdan kusacağınıza artık biran evvel Ensar olun ki artık o tekillik tekbir olsun, tekbirler nara olmaktan çıkıp fiiliniz olsun.
Dışarıda silahlı ama cephanesi metalik olmayan, piksel piksel yavrularımıza, yarınlarımıza ateş eden bir savaş var. Birleşin, etik değerlerinizi elinize alın ve yavrularımız için yarınlarımıza sahip çıkmaya bugünden başlayın. Çünkü an’ın kaderinde dünde ne bıraktığınız, yarından ne beklediğiniz vardır. Dününüzü yaptığınız savaşlarla bugüne taşırken yarına sakatlayarak aktarırsanız, evlatlarımıza anlatacak sadece 1001 gece masalları kalacaktır.
Mustafa Sefa GÜVENİR
[email protected]
Öğle Vakti 11:46
News
Köşe Yazıları
Köşe Yazıları
TÜRKİYE
