Bekliyorum seni

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Bugün seni rüyamda gördüm İsmet, uyandım hemen oturdum yumdum gözümü gitmesin hatıran diye. Hani çocuklar üç yaşındayken kahvaltı yapmaya çalışırdık, ne yediğimizi bilirdik ne içtiğimizi ama birbirimize bakıp o tatlı hallerine gülümserdik. Tam o masadaydık işte rüyamda. Ben bir pazar sabahı uyanmışım, sen patates kızarması seversin diye kızartmışım ama diğer işleri yaparken yakmışım işte. Hiç istemezdin yakmamı ama bir şey de demezdin. Kedi gibi bakardım gözlerine değil mi? Kahvaltı bitince sarılırdın eline sağlık derdin. Çocuklar kıskanıp ayırırdı bizi hemen. Erkek çocukları anneye düşkün oluyor derler ya “vallahi doğru” derdik.

Sen sohbet etmezdin çok nasıl üzülürdüm. Kimim vardı ki İsmet en yakınımda sen de olmazdın çoğu zaman işte benimle. Bunlara kırılır ağlardım, üzülür içten içe küserdim sana. Olmadık şeylere çok kızmam hep bu beni yalnız bırakmandandı İsmet. Bak burada yatıyorsun hala gelmişim sitem ediyorum demi. İşte bir sana edebiliyorum demekki, artık kimse kalmadı nazlanacak tabii.

Ne diyordum; sabahı bekledim gözlerim açık. Gün doğdu oğlan işe gitmeden yakalayayım dedim aradım. Korktu sabah sabah aradım diye. Dedim “İyiyim beni babana götür yavrum”. “Bu saatte mi?” falan dedi ama razı oldu getirdi. “Az ötede bekle babanla konuşacağım” dedim. Deli mi diyordur İsmet bir mezarla konuşuyorum diye. Desin ben zaten hep böyle biraz garip değil miydim, alışmıştır elbette. Sen alışmış mıydın İsmet bu hallerime? “Bir uyum sağlayamadın gitti bu aklı bir karış havada kadına. Hala kitap okuyorum ama gözlerim zor görüyor artık iyice bozuldu.

Hep bunu düşünürdüm ya gözlerim bozulursa ne yapacağım kitap falan okuyamazsam diye bulmuşlar çaresini İsmet, nasıl neşeleniyorum düşündükçe. Sesli kitap çıkmış aferin yapana beni düşünmüş. Bir sürü şey başımda. Düşünüp duruyorum sıraya koyup. Bacaklarım çok ağrıyor, diz kapaklarımdan ameliyat olacakmışım, sen olsaydın bir fikir verirdin. Dişlerimi nerde yaptıracağımı da bilemedim, sen ne güzel iyi yerleri araştırır bulurdun. En çok neye üzülüyorum biliyor musun? Güzel bir şey oluyor anında söyleyemiyorum sana. Bazı zamanlar, diğer odada uyuyor musun diye bakıyorum biliyor musun İsmet? Yok delirmedim, biliyorum öldüğünü ama işte; bakmak geliyor içimden.

Bizim gelin hamileymiş; erkekmiş cinsiyeti… İsmet koyarlar mı dersin ismini?

Yok karışmam ben tabii, seninle konuşuyorum işte.

Bu arada çiçeklerini beğendin mi? Sen çok ilgilenmezsin ama ben severim bilirsin çiçekleri. Senden önce ölseydim, seviyorum diye mezarımı donatır mıydın çiçekle çok merak ediyorum. Bence ben ölünce yapardın, hep öyle olmaz mı, ölünce kıymetlenir ya…

Ben senin kıymetini bilemedim mi acaba diye düşünürüm hep işte. Kalan için en zoru bu sorulardır İsmet. Kalan bir sürü soruyla cebelleşir. Çocuk işe geç kaldı huzursuzlanıyor belli ki, ben gelirim sana gene olur mu? Seni çok özledim gene rüyalarıma gel demeye geldim. Bak bugün gelemesen de yarın bekliyorum. Kek yapacağım çayla sohbet ederiz. Hadi gözümün nuru hoşçakal. Bekliyorum seni…