Toplumun kanayan yarası

Gençlerin neredeyse her konuda müşteki;

Memnuniyetsiz.

Doyumsuz.

Çaresiz hissetme durumları…

Evlilik sorunları, kadına şiddet vb…

Birçok soru-n la karşılaşıyoruz.

Ve soruyoruz:

YENİ NESİL NEREYE GİDİYOR?

İslam karşıtı birtakım iç ve dış bileşenler İslami kültür-toplum yapısını erozyona uğratmak ve dahi yok etmek için genç beyinleri ateist, nihilist, deist gibi “inanç” gruplarına entegre etmeye çalışıyor.

Kendi amaç ve hedeflerine hizmet ettirmek için “Z Kuşağı” diyerek zihinleri sıfırlayıp yeniden işlenmek üzere körpecik beyinleri zehirliyorlar…

“Yeni Dünya Düzeni” adı altında gençlere empoze edilen sosyal, kültürel, siyasal ve özellikle de dinsel olarak yozlaştırılan bu sistemde başrol (rol model) olan sosyal medyanın çukur enstrümanı ve bu minvalde bilgi kirliliğine maruz kalan bazı gençlerimiz ne acıdır ki, intihara bile sürüklenebiliyor…

“EN İYİ NASİHAT İYİ ÖRNEK OLMAKTIR.”

Buradan yola çıkarak, ‘Üzerimize düşeni ne kadar doğru yaptık/yapıyoruz’ diye kendimizi sorgulamalı değil miyiz?

Çocuklar onlarla vakit geçirmemizi, onları dinlememizi,

anlamaya çalışmamızı,

saygı duymamızı,

fikirlerine değer vermemizi

ve baskıcı değil, şevkat dili ile yaklaşmamızı önceler/önemserler…

Bu farkındalık ve bilinçle;

İçinde feyz ve bereketin, nezaket ve hürmetin, hayır ve güzelliklerin yaşandığı bir ailenin çocuklar için nimet olduğu bilinciyle yaklaşıp

Yaşayıp

Yaşatmalıyız…

Bu şekilde hemdem olunmayan birçok çocuk/genç psikolojik yalnızlığa düşüp depresyona giriyor maalesef…

Çocuklarımızın geleceği,

iyi birer yetişkin, -İNSAN- olmaları için fedakârlık etmeyecek isek,anne/baba olmamızın ne önemi kalır ki…

ÇOCUKLARIMIZA SAHİP ÇIKALIM

Feda etmeden kâr etmeyi bekleyemeyiz…

Önce öğrenmeli, sonra öğretmeliyiz…

Velhasılıkelam;

biz nereye gidersek çocuklarımız da arkamızdan gelir…

Mehtap Toygun Aktüre