Baklava Karteli (15)

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Bölüm 15

Ela gözlerine bakakalmıştı; dünya dönmüyor, zaman ilerlemiyor, soğuk terler döküyordu. Ne cevap vereceğini bilemediği bir uçuruma düşerken Ajan Nejdet’in sesi onu uçurumun kenarında yakaladı.

– “Evlat nasıl bir belanın içinde olduğunu anlamadığını görüyorum. Sen bu işe kargo görevlisi gibi yapabileceğini düşünerek girmişsin ama o kadar basit değil. Yapabileceğin hatalar ölümüne sebep olabilir ancak sana belirleyeceğimiz iş programına dikkatle uyarsan seni koruyabilir aynı zamanda dünyayı bağımlı yapmayı hedefleyen bu sistemi çökertebiliriz. Sana programı anlatacağım ve kararını vermek zorundasın. Ya tutuklanacaksın ya da bizim kartelde ki adamımız olmayı kabul edeceksin. Tek seçeneğinin bize çalışmak olduğunu görüyorsun değil mi?”

Can,

– “Evet efendim görüyorum ama benim okulum var üniversiteye gitmek zorundayım. Annem başımın belaya girdiğini öğrenirse ölür. Ona bunu yapamam. Lütfen beni bırakın. Söz veriyorum bir daha merkeze gitmeyeceğim, teslimat yapmayacağım” dedi.

Ajan Nejdet’in dudağı yanağının bir kenarına doğru gerilirken tebessüm etmeye çalışmasında vicdanından sökülen bir acı vardı yine de tebessüm etmeye çalışarak,

– “Evlat seni bırakmamız çözüm değil aksine Kartel peşine düşecektir. Seni araştırmaya, takip etmeye başlayacak, sorgulayacaktır. Onların sorgularına dayanman mümkün değil, çok canın yanar. Ellerinden kurtulman mümkün değil. Amacım seni korkutmak değil ama çekilmen ölümüne neden olabilir, seni hiç acımadan öldürürler. Sana planı anlatayım. Dinlediğinde ölmekten daha kolay olduğunu kabul etmen biraz zaman alabilir ancak emin ol ölmekten daha iyidir. Gençsin, hayallerin olduğu yüzünden ve anlattıklarından anlaşılıyor. Hedeflerine ulaşman bizimle çalıştığında gerçekleşecektir yoksa hayatın hapiste ya da mezarda son bulur. Şimdi şöyle geriye yaslan, derin bir nefes al, beni bir görevli olarak değil takım lideri olarak gör. İyi tarafından bakmaya çalış şu anda tutuklanmış olabilirdin.”

Can geriye yaslanarak derin bir nefes aldı. Sanki bir daha nefes almayacakmış gibi çekmişti nefesi içine, beynine kadar gittiğini hissetti oksijenin. Nefesini bırakırken içindeki korkuda onunla birlikte çıkıyor, algıları biraz daha açılıyordu adeta. Bir nefes daha aldı. Ela gözler, her türlü duygularını, korkularını tek tek takip ediyordu. Kendini ele geçirilmiş hissetti ve kabul etti; ele geçirilmiş, bütün alternatifleri iptal edilmişti. Kendi yapmıştı, bütün bu kuşatmalara kartele girerek davet çıkarmıştı. Erkek gibi davranmalı, ölecekse erkek gibi ölmeliydi.

Can,

– “Tamam planı anlatmanızı bekliyorum başka bir seçeneğim de yok zaten. Bir tek isteğim var, bütün bu çalışmalarımıza süre belirlemenizi istiyorum. Süre bittiğinde ben de kendi yoluma devam edebilmeliyim” dedi. Yüzünde erkeksi bir coşku belirmişti,  Ajan Nejdet de fark etmişti bu coşkuyu. İkisi de aynı şeyi düşünüyordu; ‘erkekçe ve akıllıca bir talep’

Can, bu işten kurtulabileceği pazarlığı düşünebildiği için kutluyordu kendini. Söylediğinin meydan okur yanını fark etmeden bu istek de bulunmuştu. Meydan okuduğunu fark etmeyişi, teklif karşısında güçlü durmasını sağlamıştı. Ajan Nejdet’in de hoşuna gitmişti akıllı davranması.

Ajan Nejdet,

– “Bunun için söz veremem ama bir süre içinde bitmesi için teşkilatı ikna edebilirim” dedi.

Can, yine muhteşem bir cevapla karşılık verdi.

– “Size güvenmek zorundayım ama zorlanmadan güvendiğimi bilmenizi isterim” dedi.

Ajan Nejdet hiç görmediği, çok babacan bir tavırla tebessüm etti ve

– “Çok çabuk öğreniyorsun delikanlı! Sanırım her şey kolay olacak. O zaman  plana geçelim mi?”

Can, masaya doğru eğilerek “evet efendim, sizi dinliyorum” dedi.

Yaklaşık bir buçuk saat Ajan Nejdet planı anlattı, her detayı iki defa tekrar ederek anlayıp anlamadığını sordu. Can büyük bir dikkatle dinliyor, bazen terlediğini fark ediyordu. Yorucu bir plan anlatımından sonra “şimdi birer kahve içelim mi?” dedi Ajan Nejdet.

Can,

– “Olur efendim dedi.

Kahveler içilirken Can rahatladığını hissediyor, heyecanlı bir maceraya girdiği içinde kendini önemli sayıyordu. Tabi ya bugüne bugün artık MİT’e çalışacaktı. Ece’ye anlatmalıydı bu yaşadıklarını; nasıl tatlı ballı şerbetli kadayıfları, şöbiyetleri, baklavaları alıp tek tek adreslere teslim ettiğini, ne kadar gizli ve tehlikeli bir iş içinde olduğunu, sonra MİT’in ona çalışma teklif ettiğini söylemek, gözlerinin içine bakarak çok önemli değerli bir konumda olduğunu ona göstermek istiyordu, Ece’nin heyecanlanmasını,

– “Yaa gerçekten mi? İnanmıyorum Can! Sen nasıl heyecanlı bir dünyada yaşıyorsun neden bu zamana kadar bana anlatmadın?” demesini, gözlerindeki heyecanı görmeyi çok istiyordu.

Ajan Nejdet’in sesiyle bu hayalinin ne kadar tehlikeli olduğu yüzünde tokat gibi patladı.

– “Artık gölge gibi olmalı, dilsiz denecek kadar az konuşmalısın çünkü ağzından kaçırdığın küçük bir bilgi, senin sonun olacağı gibi bizim yıllardır süren emeklerimizi de mahvedecektir ve Baklava Karteli dünyayı ballı tatlı şerbetli baklava şöbiyet bağımlısı yapmaya devam edecektir.

Can,

– “Peki efendim. Hepsini anlıyorum ancak Kartel de beni takip edip, sizinle görüştüğümü tespit ederse ne olacak?”

Muammer GECE

Telif hakkı yazara aittir

[email protected]