“İsmailleri kurban etmek”

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Mektubun var… –Bölüm 1                 

Hayata dünyaya insanlığa neler oluyordu

Dünyanın, insanlığın başına görülmemiş bir bela gelmiş insanlar neye uğradıklarını anlayamamışlardı, öylesine iç içe geçmiş bir sarmaldı ki insan nesli bu beladan nasıl kurtulacağını düşünebilecek sakin bir akıl seviyesinden bile uzaklaşmıştı, adım adım ilerleyen belanın boyutu kurumları, devletleri, akademisyenleri tam da belanın hedeflediği sonuca yönlendiriyordu!

Medya, haber kanalları, tıp dünyası, odalar ve bütün kuruluşların içinde çalışanlar haklı olarak tek bir sonuca bakıyordu nasıl kurtulmalıyız, televizyonlarda çıkan hocaların yaptırdığı dualarda bile bizi bu beladan kurtar aminleri vardı, gerçekte insanın düştüğü hata görülmüyordu; bütün bu olanların sebebi neydi? Etki tepki teoremine göre mutlaka akılcı bilimin de sorgulayacağı gerçek buydu neden bunlar yaşanıyordu, neden evinde kimse ölmüyor hastaneye gidenlerden bir kısmı kurtuluyor bir kısmı ölüyordu, haklı olarak ölümden korkmuştu insanlık ama düşündüren tarafı insan ölümlü yaratılmış ve bir sonu olacaktı sonu içinde anlamayacağı sebepler olacağı bildirilmişti.

Ölümlü yaratılmış bir canlıya öleceği her kanalda gösteriliyor korkutarak ölmekten beter ediliyordu. Zavallı olan taraf hemen her şeyi kabul ederek sonucuna razı olma eğiliminde ki acizliğiydi insanın, tamam ne olursa olsun yapalım ve kurtulalım gayretine girmişti insanlık; insanlığın anlayamadığı gerçeklik karanlık dünyanın kurallarıydı size kast eden istediğini elde etmeden vazgeçmezdi peki çare neydi,

-Çare düşmanın savaşma ve öldürme gücünü elinden alabilmekteydi, bunu yapabilecek bir tek kişi vardı ve gelmeliydi!

Hayata hayatıma neler oluyordu? Özgürlüğümün kısıtlandığını adeta nasıl yatmam gerektiğinin bile tarif edildiği bu günlerde kendimi müebbet mahkum gibi hissetmeye başlamıştım.

Her şey inanılmaz derece sıkıcıydı ve tadı kaçmıştı. Dünya ekonomisine milyarca dolar zararı olan bu salgın düşünün benim hayatımı nasıl mahvetmişti! Bunları düşünürken kafese kapatılmış bir kaplan gibi evin içinde hareket ediyor bir çaresi olmalı diye beynimi zorluyordum. Olmalıydı bir çaresi olmalıydı. Birden yerimden fırladım dolabın üstünden pratik çok amaçlı sırt çantamı aldım ve doldurmaya başladım. Kişisel ihtiyaçlarımı karşılayacak her şeyi yerleştirdim. Sokağa koşar adım indim, bir taksi çevirdim, “Yenikapı”ya dedim, “lütfen acele edelim” diye de ekledim. Tarihi camiler, otantik yapılar samimi sokaklar geçerek Kıztaşı’ndan aşağıya doğru süzüldü sarı taksi camdan dışarı bakıyor, milyonlarca düşünce nöronlarım arasında mekik dokurken farkında olmadan insanların şuursuz yüzlerine takılıyor ne kadar mutsuz olduklarını gördükçe insanlık adına kaygıya kapılıyordum, Valide Sultan Cami görününce viyadük altına doğru bir ivmeyle süratlendi aracımız hafif aralık duran camdan Yenikapı’dan gelen deniz kokusu davetkar bir mesaj taşıyordu, rampayı çıktığımızda rengarenk olmasını; Nijerya, Almanya, Pakistan, Endonezya, Fas, Kore, Suriye, Afganistan gibi birçok ülkenin insan manzarası sağlıyordu. Aksaray Beyazıtla kader birliği yaparak bu hareketliliğe her zaman ev sahibi olmuşlardı, insanlık var oldukça buna devam edecek gibi görünüyorlardı.

Dışarıdan bakıldığında harika bir mozaik gibi görünen bu insan festivalinin içinde bir dram yaşanıyordu aslında, bu insanların tamamı üç kuruş ekmek parası derdindeydi  ve hayat gerçekten acıtıyordu, yaşayanlar, gerçeği görenler için öyleydi. Taksiciye parasını verdikten sonra çok sakin görünen yolcu terminaline kontrol noktası işlemlerinden sonra geçiş yapıp gişeye ulaştım, biraz baygın gözlerle bakan gişe görevlisine Balıkesir dedim iki üç dakikalık işlem sırasında alnındaki çizgilerin yaşına rağmen derin olması gişe görevlisinin de ezici bir yaşam mücadelesi içinde olduğu hüznünü hissettirdi, biletimi uzatıp hayırlı yolculuklar derken onun gözlerine bakıp ‘teşekkür ederim’ demek yerine; “Üzülme hayat her zaman kolay değildir, kitap oku biraz da yürüyüş yap”, demek istedim ama vazgeçtim. Biletimi alıp teşekkür ettim benim için insanlığa kast eden her şeye karşı savaş dolu bir yaşam başlıyordu.

Muammer GECE

(Telif hakları yazara aittir [email protected])