Artık şeytan taşlamayı bırakın!

Sosyal medya, her defasında yerden yere vurduğumuz ama vazgeçemediğimiz bağımlılık yapan bir enstrüman… İnsanlar teknolojinin kendilerine bahşetmiş olduğu bir kuvvetten doğru istifade ettikleri zaman ne güzel işler çıkıyor oysaki ortaya. Bazen kantarın topuzunu kaçırmıyor da değiliz ama şimdi Allah var, sanki biraz doğru amaca yönelik hareketler de yok değil.

Davul tokmağının adam dövmek için değil de sanki davul için yapıldığını keşfetmenin ötesinde, uzaktan da hoş sesler çıkartmaya başladığımız bir gerçek.

Çok değil bundan üç ay öncesine kadar kıraathane jargonu ile konuşulan bir ortamdan, adeta bir televizyon programı formatına bürünen sohbet odalarında gerek halkın nabzını tutmak gerekse de işinin ehilleri tarafından yapılan analizlere şahitlik etmek oldukça mümkün. Süreç bize bununla ilgili ne getirir bilmem ama gidişat gayet güzel görünüyor. Şunu çok temiz anladık milletçe, birbirine muhalefet eden günümüz bakış açısı her iki uçlarında en ucunda. Kimse şu saatten sonra ne kuyruk ne de evlat acısından ne de bakış açısından vazgeçmeyecek. Zira sapla samanın bariz bir şekilde birbirlerinden ayrıldıkları şu zamanda kararlar ve bakış açıları gayet net. Bundan sonrasında bu ülkede kesin, keskin, kararlı duruş sergileyen ve zembille mucizelere bile tanıklık edilse, tanıkların bunun bir sihir olduğuna inandığı o Firavun duruşu kesp etmiş durumda.

Peki ya bundan sonra ne olacak?

Öyle ya bakıyorum da taraflar arasında bir yorgunluk başladı. Kararlar verilmiş, herkes düşüncesinin değil ama tarafının atacı olmuş ve kendini fikirleri ile raptetmiş bir kırtasiye ürünü olmuş. Aynı cümlelerin fotokopisini birbirine veren öğrenciler gibi mezun olacakları günü dört gözle bekliyorlar, ben o malum kesimden çoktan umudumu kestim, yani onları mezun edecek ben değilsem de mezun olamayacakları bir bakış açısına sahip olduklarından adım kadar eminim. Hatta onlara kırtasiye kesimi diye kendimce bir isim de buldum.

Bu saatten sonra, o bahsetmiş olduğum sohbet odalarında kendilerine söz hakkı verilmediği ve hatta kendilerinin de söz hakkı tanımadıkları gibi kesin bir yargı oluştu; artık herkes kendi odasını geliştirmenin peşinde. Çok da iyi oldu; zira yorucu ve havanda su dövdüren o içi boş tartışmalardansa insanların kendi bakış açılarını daha da geliştireceği, analizleri doğru isimlere yaptırdıkları bir duruma evrildi iş. Biz twitter ilk çıktığında anlamaya çalışırken; “Artık Amerika’daki başkana bile yazabileceğiniz bir platform var” dediklerinde inanmamıştık. Bu bahsettiğim sohbet odalarında, büyük şehir belediye başkanlarının, vekillerin ağırlandığına defalarca tanık oldum. Artık sosyal mecra sosyal medya olmuş durumda. Önümüzdeki seçimlerde mitingler bu mecralarda gerçekleşecek ki şu anda da böyle. Yapılan hizmetlerin ya da alınamayan hizmetlerin karşılıklı münazara edildiği, taraflı televizyon kanallarından ziyade, tarafların birbirleri ile direkt olarak muhatabıyla konuştukları mahkeme ve muhakeme meclisleri bu odalarda kuruldu.

Necdet Kardeşim (Abdulhamid kullanıcı adı) Haluk Akbulut ve Ömer (tcmilletim kullanıcı) Antidemokratik Oda açtılar aylardır. İsmine bakıp da sakın anti demokrat bir çizgi de seyrettiklerini veya içerdiklerini düşünmeyin, odanın isminin böyle olmasının sebebi, parazit yapacak isimleri, sesleri kesmeleri hatta yer vermemeleri, zira bu konuda çok da haklılar, çünkü beyazı daha beyaz yapmak varken, kara seslere yer verip, gürültü kirliliğine izin vermiyorlar, yapılan icraatları direkt muhatabından halka arz ettiriyorlar. Ahmaklarla uğraşmak ve ama’ları, fakat’ları, lakin’leri tüketemeyen kesime bir şeyler anlatmakla vakit kaybedeceklerine, yalanları delilleriyle dile getirip, gerçekleri de hizmetleri de halkın kendisine duyuyorlar. E haksızlar mı? Bir kısım keendi yakın çevremden biliyorum ki bu ülkedeki o malum kesim “ama” diyecek bir şeylerin arayışı içerisindeler, üstelik bardağın dudak payına, dolu tarafını ıskalayacak kadar raptetmişler fikirlerini ki biz buna fikir de diyemeyiz, çünkü teşekkül edecek fikir yapılanı eleştirdiği kadar yapılması gerekeni söyleyendir. Kısacası sadece karşısında duran değil neyin yanında olduğunu da arz edendir, dolayısı ile teşekkül edemeyenlere teşekkür edemiyoruz, hatta mümkünse kalkınmamızın yakasından kirli ellerini çeksinler istiyoruz.

Bu iş de sevda da burada bitmez, biz bu konuda özellikle sosyal medyayı çok boşladık ve tez zamanda şeytanların ve hizmetkarlarının elinden almaya iyice niyetliyiz, bu arada sözüm muhalif olanlara değil, mişşş gibi görünenlere; bundan dolayı sözümüz meclisten dışarı değil, daha da içeridir. Hasılı dostlar size bir teklifim var;

            Siz de Haluk, Abdulhamid ve Ömer Beyler gibi yapın:

            “Şeytanı taşlayacağım derken, ibadetlerinizi aksatmayın”

            Mustafa Sefa Güvenir

            [email protected]

            İstanbul Mart 2022