Beline sâhip olmak

“Bel” kelimesinden anlaşılan toprağı bellemek değildir. Bel, döl, meni mânâlarına gelir. Bu bağlamda beline sâhip olmak; başkalarının ırz ve nâmuslarına kastetmekten ve zinânın her çeşidinden kaçınmaktır.

“Kim bana iki çenesi arasındaki ile iki budu arasındakini koruma sözü verirse, ben ona cennet sözü veririm”[1] hadîsi, edebin temellerine; dile ve bele sâhip olmak düsturlarına işâret etmektedir. Efendimiz (SAV)’in: “Allah’ım! İşitmemin şerrinden, görmemin şerrinden, dilimin şerrinden, kalbimin şerrinden ve cinsel uzvumun şerrinden Sana sığınırım”[2] duâsı, dile ve bele sâhip olmamanın şerrinden Allah (CC)’a sığınmak gerektiğini ümmete öğreticidir.

Diğer semavî dinlerin de büyük günah olarak gördüğü zinâyı İslâmiyet de büyük günahlardan saymıştır. Kur’ân-ı Kerîm’de zinâya yaklaşılmaması gerektiği, onun çirkin bir iş ve kötü bir yol olduğu belirtilir;[3] zinâ, şirk ve adam öldürme gibi büyük günahlar arasında zikredilir;[4] zinâ edenin ancak zinâ edenle veyâ bir müşrikle evlenebileceği vurgulanır.[5] Zinâ, İslâm hukûkuna ve eski Türk medeni kânununa göre suç sayılmıştır. Zinâ edenlerin cezâsının İslâm hukûkunda ne olduğuna, hangi şartlarda ve niçin uygulandığına işin ciddiyetini kavramak için fıkıh kitaplarından bakılabilir.

Göz dâhil her organ zinâdan payını alır.[6]  Göz zinâsı hakkında: “Mümin erkeklere söyle, bakışlarını indirsinler, ırzlarını korusunlar. Bu, onlar için daha temizdir. Muhakkak ki Allah, yaptıkları şeylerden haberdârdır”[7] âyeti, uyarıdır.

“Yâ Ali! İlk gördüğünün ardından tekrar bakma. İlk bakış sana âit mubâh, sonrakiyse câiz değildir”[8] hadîsi, ikinci bakışın göz zinâsı olduğunu açık bir şekilde ortaya koyar. “Bir Müslüman erkeğin gözü bir kadının güzelliklerine takılır da sonra Allah’tan korkarak gözünü ondan sakınırsa, Allahü Teâlâ ona ibâdet sevâbı verir. Ve o kimse kalbinde ibâdetin tadını bulur”[9] hadîsi, göz zinâsından sakınmanın veyâ sakınmamanın kalpte meydana getirdiği hâl farkını bizlere bildirir.  Ayrıca, zinâ (göz zinâsı veyâ başka türlüsü), kişiden îmânı alır götürür. Bunun delîli: “Zinâ eden kişi, zinâ ettiği sıra mümin olduğu halde zinâ etmez”[10] hadîsidir.

Başkalarının nâmuslarını hiçe sayıp kendi nâmusları hakkında titizlenenler için, Efendimiz (SAV)’in genç bir sahâbe ile diyaloğunda sunduğu perspektif çarpıcıdır. Bir gün Efendimiz (SAV)’in huzûruna bir genç gelir ve: “Yâ Resûlallah, zinâ etmem için bana izin ver. Artık tahammülüm kalmadı” der. Orada bulunanlar, gencin bu fenâ isteğinden dolayı, hiddete gelirler. Ancak, Efendimiz (SAV) ashâba izin vermediği gibi, susup genci dinler. Sonra yanına çağırır ve onu dizlerinin dibine oturtup sorar: “Böyle bir şeyin annenle yapılmasını ister miydin?” Genç: “Anam, babam sana fedâ olsun ya Resûlallah! Elbette istemezdim” der. Efendimiz (SAV): “Hiçbir insan, annesine böyle bir şey yapılmasını istemez” buyurur ve: “Peki bir kızın olsaydı, ona böyle bir şey yapılmasını ister miydin?” diye sorar. Genç adam bu soruya da: “Canım sana fedâ Ya Resûlallah, istemezdim” diye cevap verir. Efendimiz (SAV): “Hiçbir insan, kızına böyle bir şeyin yapılmasını istemez” buyurur. Ardından da: “Halanla veyâhut teyzenle böyle bir şey yapılmasını ister miydin?” diye sorar. “Hayır ya Resûlallah!” der genç. “Bir başkasının kız kardeşinle zinâ etmesini ister miydin?” diye sorar Efendimiz (SAV), “Hayır! Hayır, istemezdim!” diye cevap verir genç.

Efendimiz (SAV) sözlerini şöyle bitirir: “Hiç kimse, annesiyle, kızıyla, halasıyla, teyzesiyle, kız kardeşiyle zinâ edilmesini istemez. Zinâ edeceğin kişi de birilerinin annesi, kızı, halası, teyzesi, kız kardeşidir unutma.” Sonra da o gence duâ buyurur: “Allah’ım bunun günâhını bağışla, kalbini temizle ve nâmusunu koru.”[11]

Cinsel uzvumuz, nikâh akdi çerçevesinde nesilleri nesep dâiresinde devâm ettirmek için yaratılmıştır. Göz, tecellîleri temâşâ etmek, ibret almak, ilim öğrenmek, Kuran okumak ve aşk ile ağlamak için verilmiştir. Harama bakıp: “Şükür yâ Rabbi!” denilirse şükredilmiş olmaz. Nîmeti, ancak nîmeti Bahşedenin rızâsına uygun kullanırsak şükretmiş oluruz.

Belimize sâhip olup edebe mugâyir davranmamak niyâzıyla,

Sağlıcakla kalın…

---

[1] Buhârî, Rikak 23; Tirmizî, Zühd 61

مَنْ يَضْمَنْ لِي مَا بَيْنَ حْيَيْهِ وَمَا بَيْنَ رِجْلَيْهِ أضْمِنُ لَهُ الْجَنَّةَ

[2] Ebû Dâvûd, Vitir 32; Tirmizî, Daâvât 74

اللّٰهُمَّ اِنِّي اَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ سَمْعِي، وَ مِنْ شَرِّ بَصَرِي، وَ مِنْ شَرِّ لِسَانِي، وَ مِنْ شَرِّ قَلْبِي، وَ مِنْ شَرِّ مَنِيِّي.

[3] İsrâ 32: “Zinaya yaklaşmayın! Çünkü o hayâsızlıktır, çok kötü bir yoldur.”

[4] Furkân 68: “Onlar, Allah ile birlikte başka bir tanrıya tapmazlar; haksız yere, Allah’ın dokunulmaz kıldığı insan hayatına kıymazlar, zina etmezler. Zira (bilirler ki) bunları işleyen kimse cezasını bulacak.”

[5] Nûr 3: “Zina eden erkek ancak zinakâr veya müşrik bir kadınla evlenir, zina eden kadınla da ancak zinakâr veya müşrik bir erkek evlenir. Bu müminlere haram kılınmıştır.”

[6] Müslim, Kader 20: “Allah her uzva zinâdan payını yazmıştır. Gözün zinâsı bakmaktır. Kulağın zinâsı duymaktır. Elin zinâsı tutmaktır… Nefis ister ve arzular. Âzâlar ise, ya bunu uygular veyâ terk eder.”

[7] Nûr 30

[8] Ebû Dâvûd, Nikâh 43

[9] Ahmed bin Hanbel, 5/24

[10] Buhârî, Eşribe 1,6/241

‏ لاَ يَزْنِي الزَّانِي حِينَ يَزْنِي وَهْوَ مُؤْمِنٌ

[11] Ahmed bin Hanbel, Müsned 5/256-257

Mustafa TINMAZ