Başım göğe ermiş

“Ebû’l-Feth”

“Çağ Açan Hükümdar”

“Kayser-i Rûm”

Peygamber övgüsüne mahzar olan, gemileri karadan yürütmeyi düşünecek kadar geniş ufuklu, 21 yaşındaki Fatih Sultan Mehmet Han, İstanbul’u fethederek 1000 yıllık Bizans İmparatorluğu’na son verdi…

29 Mayıs 1453 sabahı İstanbul surlarına dayanan Osmanlı ordusu öğlen namazı vakti olmadan İstanbul’u fethetmişti…

Şehre girdikten sonra atı ile Ayasofya’ya kadar gelen Fatih, içeriye girdi. Ayasofya’nın yağmasını yasakladı, içini gezdi, kubbesine çıktı. Kubbesinden şehri seyrederken şu mısraları söylediği duyulmuştu: “Kisra’nın Sarayı’nda örümcek perdedârlık ediyor, Efrasiyab’ın Kalesi’nde baykuş nevbet vuruyor”.

İlk Cuma Namazına kadar Ayasofya’nın hazır olmasını emretti. Cuma günü namaza kadar Ayasofya hazır hale getirilmişti. Namazı kıldırması için cemaate seslendi Fatih; “Ömrünce ikindi namazının sünnetini hiç terk etmeyen kıldırsın namazı” dedi. Herkes büyüklerin gözüne baktı, en sonunda Akşemseddin hazretlerine döndü bütün yüzler. Maalesef o da bir kez terk etmişti ikindi namazının sünnetini. Cenk ederken dahi hiçbir namazının vaktini bırakmamış olan, Fatih Sultan Mehmet Han kıldırmak için mihraba geçti.

İki kez tekbir aldıktan sonra bozdu namazı, ancak üçüncü denemesinde kıldırabildi. Hızır Aleyhisselam en arkada saf tutmaya gelirken, parmağı ile Ayasofya’nın yönünü kıbleye doğru çevirmişti. Böylece ilk Cuma namazı kılınmıştı Ayasofya da…

Artık Ayasofya kilise değil Camiydi!

***

Yıllarca Ayasofya camisini müze olarak izledik. Bırakın hayal etmeyi, rüyalarımızda dahi göreceğimize inanmazdık, yeniden Ayasofya camisinde namaz kılabileceğimize…

***

Ve artık;

Ayasofya Camisinin minaresinden yükselen o nida (ALLAHU EKBER), içinde okunan Kuran tilaveti ile sanki yeni iman etmiş, İslamiyet’le yeni tanışmış bir mümin gibi, coşku doldurdu içime…

Geçmişe zaman yolculuğu yapabiliyor olsaydık, İstanbul’un fethine gitmeyi isterdim. Ayasofya Cami’sinin ibadete açılmasıyla, sanki İstanbul yeniden fetih edilmişti. Sanki Fatih, atının üzerinde surlardan yeniden içeriye girmişti. Şanı büyük tarihime bir zafer daha yazılmıştı…

Ve ben şükürle doldum!!!

***

Başımı secdeye götürdüm.

Farkettim ki;

Başım göğe ermiş… ★

Yıldız SEÇEN