Önce sevmek vardı!

Allah kainatı en sevdiği için yarattı…

İnsanı hayvanatı, taşı toprağı, gökyüzünü denizi, ağacı çiçeği severek, istediği şekilde yarattı…

Bu yazıyı okuyan!

Seni severek yarattı mesela, seni de ve seni de…

Demek ki neymiş?

Önce sevmek vardı!

…

Öyle sanıldığı gibi dünya kocaman, hayat karmaşık değildir aslında…

Bilmediğin büyük ve karmaşık gelir…

Bilmek için, görmek duymak, sormak sorgulamak gerekir…

İlk soru şu olmalıdır…

Ben kimim?

Hiç bir canlı dünyaya, öylesine nefes almak, ömür tüketmek, zaman doldurmak için, gelmemiştir…

Her canlının yaratılmış olmasında bir gaye, bir sebep vardır…

Her canlı dünyanın kurulu düzenine hizmet etmek için varlık gösterir. Bunu dişli bir çark gibi düşünün, dişlerden biri kırıldı mı, çark dönmeyi keser, düzen bozulur…

Ya sen Ademoğlu?

Kendine hiç sordun mu ben neden yaratılmışım?

Herkes bir amaç doğrultusunda yaratılmıştır, bunu bil ve kendini bul…

Bak ondan sonra her şey daha net ve karmaşadan uzak olacaktır…

…

Farz edin ki, bir yere varmak için ilerlediğiniz bir yoldasınız. Önünüze bir köpek, bir kedi, bir taş, bir duvar çıktı. Yanından geçiyorsunuz, arkasından dolaşıyorsunuz ve sonra yolunuza devam ediyorsunuz…

İşte hayat tam da budur…

Yürüdüğün yol!

Başına gelen sıkıntılarda, yolda önüne çıkan o vesaireler gibidir…

Önünde bir süre eğleşip, kendinize pay çıkartıp ve hatta yanmak için biraz pişip, yolunuza devam etmeniz gerekir…

…

Her şeyi çözmeye çalışmayın, elinizden geleni yapıp, gayrısını Allah’a bırakın…

Teslimiyet iyidir;

Mevla bizim için en güzelini verir…★

Yıldız Seçen